Orta yaşlı, yaralı halde yıkılmış bir binanın enkazı ve alevler arasında oturan kadının fotoğrafı, Rusya'nın kanlı Gürcistan işgalininde şiddeti temsil etmişti.

Bu kadının hemen arkasında, Gürcistan'ın Kuzey kasabası olan Gori'deki yıkılmış binalar yer alıyor. Rus uçakları esas hedefleri olan kasabanın bitişiğindeki üssü şaşırınca, kasaba bombalanmış.

Fotoğraftaki kadın, küçük ve Rusya destekli bir eyalet olarak bağımsızlık ilan eden Güney Osetya'daki savaşın kurbanlarından yalnızca bir tanesi. ve kadının bu fotoğrafı, tüm dünyadaki basında ilk sayfalar olmak üzere kendine yer buldu.

Şu ana kadar kimliği ve tıbbi durumu belirsiz olarak kalan bu kadınınm kim olduğu, İngiliz Daily Mail gazetesinin yaptığı iz sürme sonucunda pazar baskısında açıklandı. Gazetenin bir hastane yatağında bulduğu Giuli Beruashvili isimli kadının kimliğinin bulunması araştırması, gazetenin kendi fotoğrafının kopyalarını birçok mülteci eşgüdümcüsüne yollanması ve ailelerle yapılan bir çok telefon görüşmesiyle başlamış.

Ve gazetenin, hükümetin acil yardım dağıttığı bir merkezde battaniye ve gıda dağıtımı için kurulan sıradakilerle konuşması sonucunda, kuyruktaki bir grup köylü kadın, fotoğrafi gördükten sonra arkadaşları olan Giuli Beruashvili hakkında konuşmaya başlamış.

Kxatuna Kaphnadze isimli bir büyükanne de komşusu olan giuli beruashvili adlandırarark gözyaşları içersinde; "Onun kesinlikle ölmüş olabileceğini düşündük" demiş.

Bayan Kaphnadze, Giuli'nin oğlu Levan'a ait olan cep telefonu numarasını gazetenin muhabirlerine verince, dakikalar içersinde Giuli'nin aldığı yaralardan sonra yavaş ve ağrılı bir iyileşme sürecine girdiği bilgisine ulaşılmış.

Bu saldırıda yaralanan kadın ne yazık ki tek kelime bile konuşamaz durumda bulunmuş. Doktorların dediğine göre, çok ciddi bir travma geçiren kadının konuşması, ayları bulabilirmiş.

58 yaşındaki 5 çocuk annesi bayan Beruashvili, iç ve ciddi sırt kas yaraları ve parçalanmış bir dirsek yarasıyla hastanede yatıyor. en az 13 şarapnel parçası da sırt ve kalçalarına saplanmış. kadının tedavisini yürüten cerrah Leri Pilpani; "Bu kadın kendisini patlamaya çok yakın bir noktada bulduğundan beri şok içersinde. arkasındaki binanın çökmesinden dolayı şanslı olduğunu söyleyebilirsiniz. İlk önce gori'deki bir hastaneye kaldırılarak karaciğer hasarı ve göğüs boşluğundan bir cerrahi işlem geçiren bayan Beruashvili, şu an burada başkent tiflis'teki hastanede bulunuyor. Serviste birkaç gün solunum cihazına bağlı olarak yaşama döndürmeye çalışılan bayan beruashvili, her ne kadar aldığı şarapnel yaralarından dolayı acı çekse ve sırtı plastik cerrahi işlemine gereksinim duysa da, fiziksel durumu şu an sabit ve her geçen gün iyiye gidiyor. bizi endişelendiren durum, konuşamıyor olması. Bizi duyuyor, anlıyor, gülüyor, başını sallayabiliyor. fakat çıkarabildiği tek ses ızdırabından kaynaklanıyor. sinir hekimimiz, durumundan endişe duyuyor. Belki de yalnızca yakın ailesinin göstereceği sevgi ve sabır, onu tamamen iyileştirebilir" şeklinde konuşmuş.

Bayan Beruashvili'nin en büyük oğlu olan Levan, yataktaki annesinin elini tutarak, ailenin öyküsünü şöyle anlatmış: "Gori'den yaklaşık 5 km ötedeki çiftçilikle geçinen berbuki köyü'nde yaşıyoruz. annem her gün şafakta kalkarak üç ineğimizi sağıyor. Bu sütleri şişeleyip yoğurt haline getirerek kasabadaki ufak dükkanlara satıyor. Çatışmalar başlayınca kamu ulaşımı da kesildi. bundan dolayı annem kasabaya sırtında yaklaşık 28 kilo bir ağırlıkla yürümüş. Kazandığı parayla pirinç, sebzeler ve şeker alarak evimize dönüyor. Kulübemizde yemek pişiriyor ve 14 ile 19 yaşındaki iki kız kardeşim ona evin temizliği, çamaşır ve hayvanların bakımı için yardım ediyor. Babam daha önce uzun yol kamyon şoförü olarak iş buluyordu. Ancak şimdi çok az iş bulabiliyor. dolayısıyla annemim kazandığı para, evimize giren tek düzenli gelir. Günlük eve 22 ytl'den az parayla geliyor. fakat bir şekilde yaşıyoruz. Birkaç yıl önce ben düştüğümden dolayı çok ciddi bir ayak hasarıyla yaşıyorum. Dolayısıyla iş bulamıyorum. en küçüğümüz olan erkek kardeşim yalnızca 12 yaşında. dolayısıyla okulda bulunuyor".

Bayan Beruashvili'nin en büyük çocuğu olan 28 yaşındaki kızı, sekiz ve dokuz yaşlarındaki iki oğlu ve kocasıyla Gori yakınlarındaki Kvamokxviti isimli bir köyde oturuyormuş ve dün hala Rus ve ayrılıkçık kuvvetlerin yürüttüğü bir saldırıdaki bölgede sıkışıp kalmışlar.

AĞLIYORDUM AMA DOKTORLAR ÇOK SEVİMLİYDİ

Göz yaşlarını zorlukla tutarak öyküsünü anlatmayı sürdüren Levan; "Annemin yolu boyundaki bir alanı vuruyor olduklarını biliyordum. Gori kasabasına giren yol boyunca koştum: İnsanlar bana ambülansların ölü ve yaralıları aldıklarını söylüyorlardı. etrafımda yıkılmış binalar ve cesetler vardı. herkes gidiyordu. Üzerimizdeki elbiselerle kaçnmak zorundaydık. bir çok yere baktıktan sonra bir akrabamızın arabasını alarak Tiflis'e geldim. Annemi ölü ve yaralıların arasında aramak aklımı kaçırtacaktı. En sonunda annemi Tiflis'teki Ulusal Cerrahi Merkezi'nde birçok boru ve kablo bağlanmış halde buldum. Onun yaşadığına çok sevindim. Ancak bu durumda görmekten dolayı canım çok sıkıldı. Ağlıyordum. ancak doktorlar çok sevimliydi" şeklinde konuştu.
levan ve babası vasili mülteci olarak kayıt altına alınmış ve kardeşleri tatildeyken tiflis'te kendilerine sığınacak bir yer verilmiş. babasının annesinin ziyaretiyle çok sarsıldığını dile getiren levan; "Şu an aileye liderlik etmek zorundayım. Şehirde ailemi bir araya getirecek bir daire kiralamak istiyorum. bundan sonra da annem belki bizimle konuşabilecek duruma gelir. annem çok güçlü bir kadın. evimizi yönetiyor. her şeyden sorumlu. ve para kazanan tek insan. eğer annem tamamıyla iyileşemezse nasıl yaşarız bilemiyorum" şeklinde konuştu.

Berbuki Köyü'ndeki yaşamlarını ve kendilerini geçindiren ufacık çiftliklerini kısaca anlatan Levan; "Mutfağımız evimizdeki en güzel yer. Burada annem ekmek pişiriyor ve kendisine süt ve yoğurt hazırlıyor. Annemin merkezinde olmadığı bir yaşamı düşünemeyiz. Annemin bu ykıntılar arasındaki fotoğrafının milyonlar tarafından görüldüğünü ve bir çoklarının anneme ne olduğu hakkında endişelendiğini bilmiyordum. İnsanların onu gördüklerini ve onun için bir şeyler hissettiklerini bilmekten mutlu olacaktır. Ve belki de bu tam sağlığına kavuşmasında yardım edecektir. Tüm Gürcüler gibi annem de birçok savaş ve ölüm gördü. Onun için aynı zamanda iyiliğin de var olduğunu bilmesi çok iyi olacaktır" demiş.