Sabah saat 04.00 da 2 yaşındaki oğlum Muhammed Said su istedi. Oğlum suyunu içtikten sonra uyku-uyanıklık arasında sarsıldığımızı farkettik. Sarsıntı gittikçe arttı, Hemen oğlumu alıp 3 kızımın olduğu çocuk odasına geçtik. Çocukları uyandırdık. Mesleğimin verdiği tecrübe ve Risale-i Nurda daha önce okuduğum Zelzele Bahsi sebebiyle imanımın verdiği kuvvet ile sükûnette karşıladık. Çocukları korkutmamak için hep beraber Kelime-i tevhid ve kelime-i şahadet getirmeye başladık. Çocuklar bazen korktuğunu söyleyince herşeyin Allah'ın emriyle olduğunu ve korkacak bişey olmadığını daha önce de biz deprem yaşadığımızı söyledik. Aslında daha önce bu kadar uzun sallanmamıştık. 
Uzun sürdü... Fazla salladı...
Aklıma ilk gelen ise Yunus a.s. kıssası oldu. 
Gece karanlık...
Deniz dalgalı...
Balığın karnında...
Ya Rabb!
Aynen öyle... 
Dışarda yağmur,
Mevsim kış,
Gece karanlık...
Senin rahmetine, merhametine, inayetine sığındık...
Yunus aleyhisselamı nasıl sahil-i selamete çıkardınsa, bizi de selamete çıkar...
Ve... Yatsı namazını kılmadan yorgunluktan uyumuşum. Ne de olsa kalkar kılarım demiştim. Deprem anında ilk aklıma gelen bu oldu...
....
(Şuan bu yazıyı yazarken yine sallandık ve dışarı çıktık saat 13.25 ve bir bina daha Adana'da yıkıldı)
....
Çocukları alıp müstakil evi olan kayınbabama gidelim dedik. Hatrı sayılır bir artçı sarsıntı daha geldi.
....
Dışarı çıktık trafik felç...
İnsanlar panik halinde...
Ve...
Bazı olaylar kısa zamanlı olur, meydana gelir, geçer... Hasarı maddi anlamda orda kalır.
Lakin kriz yönetimi doğru yapılmazsa kalıcı hasarlar bırakabilir.
Deprem bölgelerindeki anne babalar!
Aman dikkat... Deprem ile ilgili haberleri çocukların yanında izlemenizi tavsiye etmem. Artçı sarsıntılar olacak deyip çocukları korku, kaygı ve anksiyete bunalımına sürüklemeyin. 
Tedbir alın, tevekkül edin. 
Ve nihayetinde ders alın.
Maddi manevi eksikleri tamamlayın.
...
Deprem bölgeleri dışındakiler!
Dua edin.
Normal telefon ile değil, WhatsApp ile mesajlaşın. Hatları kilitlemeyin. Kızılay'a kan verin. İHH'ya yardım gönderin. 
Rabbim!
Ve...
Biz nefsimize zulmettik.
Varlık imtihanında boğulduk.
Fakir ve fukarayı gözetmez olduk.
Zulme sessiz kaldık.
Kıyıya cesedi vuran günahsız çocukların sessizliğimizi bozacağını düşünmedik. Tevhid, tebliğ, irşad vazifemizde tembellik ettik. Havalecilik yaptık. Erteledik...
Sen sarstın bizi... Uyanmamızı nasip eyle... 
Sen tüm günahlarımızı affeyle...
Bizi kendine hayırlı kul, Efendimiz'e (ASM) hayırlı ümmet eyle...
Rabbim!
Razı olduğun kullar zümresine bizi dahil eyle... 
Son nefesimizde ölüm bizi yakaladığında imanla huzuruna gelmeyi bize nasip eyle...
Bizi, ailemizi, bütün ümmeti görünür görünmez afetlerden muhafaza eyle...
Âmin.
Adnan Kalkan