Deniz, bu haftaki köşe yazısında, genç nesli ümitvar bir gözle görmesine ve kendi neslini sorgulamasına neden olan bir olaya dair tefekkürlerini aktarıyor.
İslami hareket mensuplarının çeşitli sözlerle tezyif edildiği zamanlardan bahseden Deniz, Müslümanları mağlubiyete mahkum olduklarına inandırılmak istediğini söylüyor ve bir gencin o günkü yer-yön mücadelesini anlatıyor.
Deniz; İslami hareketin izzet timsallerinin, Fatihlerin, Hasan el Bennaların, Zeynep Gazalilerin destansı mücadelelerini okuyarak gençliğin eylem arzusuna mahrek bulduklarını belirtti.
Aynada, yüzünde, işte bu izzet timsallerinin yüzünden izler aradığını söyleyen Deniz, aynasında şehid Hamas lideri mücahid İsmail Heniyye'nin yüzünü bulmuş; ona muhabbet ve hürmetiyle daha 10 yaşında "Selahaddin" olmaya namzed Ercişli Selahaddin'i anlatıyor.
"Kolları taşlarla kırılan Filistinli çocukları görerek büyüyen ben; kolsuz, bacaksız, başsız bırakılan çocukların katledilişini izliyorum şimdi!
O günden beri de, bir Selahaddin beklediğim hatırıma geliyor..
Ve gençlere; ''Gençler! Direniş 7 Ekim'de başlamadı! Gazze düşeli 108 yıl oldu! Ve sizden öncekiler, biz; 108 yıldır bir Selahaddin bekliyoruz! Siz, bizim düştüğümüz gaflete düşmeyin! Selahaddin beklemeyin! Selahaddin olun...'' diyerek sesleniyorum!
Van Erciş'te konferans sonrası 10 yaşlarında bir çocuk yaklaşıyor bana, sahne perdesine yansıtılmış Şehid Heniye ile el ele tutuşurken çekilmiş fotoğrafımı işaret ederek sesleniyor bana: ''Hocam, Heniyye'nin elini tutan her eli öpeceğim ver öpeyim elini'' diyor!
Erciş'li 10 yaşındaki Selahaddin, aynasını Heniyye ile bulmuş, hamd ediyorum!
Heniyye'yi içselleştirmiş ve kendine rol model yapmış!
İçim titriyor!
Bu 10 yaşındaki aslan parçasının elini tutup, öperken; Alem-i İslam'ın bir ferdi olmanın şeref, haysiyet, övünç ve onur çıtasını aşağılara çektiğimiz için mahcubiyetten önünde eğildikçe eğiliyorum!
Vallahi bu nesil bir yüzyıl daha Selahaddin beklemeyecek!
Görüyorum! "
