Dillerin yapı benzerliklerine dayanan bu sınıflandırmada üç grup karşımıza çıkar. Bu gruplar şöyle sınıflanır:
1. Tek heceli diller (Yalınlayan diller)
2. Eklemeli diller (Bitişken diller)
3. Çekimli diller ( Bükümlü diller)
1. Tek heceli diller:
Bu dillerde kelimeler tek heceli olup çekime girmezler. Bu dillerdeki cümleler tek heceli, çekimsiz kelimelerin sıralanması ile oluşur. Kelimeler çekime girmedikleri için cümlenin anlamı kelime sırasından çıkarılır. Bu dillerde, vurgu çok önemlidir; birbirine benzeyen yapıları ayırt etmek için zengin bir vurgu sistemleri bulunmaktadır. Çince, Tibetçe, Siyamca bu gruba giren dillerin başında gelir.
2. Eklemeli diller (Bitişken diller):
Bu dillerde tek veya çok heceli kelime kökleri ve ekler vardır. Kökler değişken olmayıp eklerle yeni kelimeler türetilir. Bu ekler ön ek veya son ek olabilir. Türkçe, Macarca, Moğolca gibi diller bu gruba girer.
3. Çekimli diller ( Bükümlü diller):
Bu dillerde ekler bulunmakla birlikte daha çok kelime türetimi ve çekim sırasında köklerde bazı değişiklikler olur. Hint-Avrupa dilleri çekimli diller olarak karşımıza çıkar; yani Almanca, İngilizce, Arapça bu gruba giren dillerden birkaçıdır.
