Ürküten Japon rahipleri

Kendini adamış Japon rahipler, hayattayken kendilerini mumyaya dönüştürebilmek için yıllarca korkunç bir süreçten geçiyorlar.

Japonya'nın kuzeyindeki tapınaklarda ziyaret edebileceğiniz 16 mumyalanmış "sokushinbutsu" rahibi var. Rahipler, Budizm'in eski bir biçimi olan shugendō'nin takipçileriydi ve "nihai kendini inkar eyleminde" öldüler.

Üç yıl boyunca, rahipler vücut yağlarından yoksun bırakan sıkı bir fiziksel aktivite rejimine katılırken, sadece fındık ve tohumlardan oluşan özel bir diyet yiyorlardı.

Daha sonra üç yıl boyunca sadece ağaç kabuğu ve kök yiyen rahipler, normalde kaseleri cilalamak için kullanılan urushi ağacının özünden yapılan zehirli bir çay içmeye başlıyorlardı.

Bu zehirli çay, kusmaya ve vücut sıvılarının hızlı bir şekilde kaybına neden oluyordu ve en önemlisi, vücudun ölümden sonra çürümesine neden olabilecek herhangi bir kurtçuk ve paraziti öldürüyordu.

Bu diyetteki bin günlük (Üç yıl) Bir döngünün tamamlanmasıyla, uygulayıcıların bir sonraki aşamaya geçmeye ruhsal olarak hazır oldukları düşünülüyordu.

Bununla birlikte, çoğu rahip tamamen hazır olduklarını hissedene kadar iki veya üç döngüyü tamamlıyordu (bir keşiş bu rejimde inanılmaz bir şekilde 20 yıl geçirdi)

Son döngülerini tamamladıktan sonra, rahip tüm yiyecekleri keser, yüz gün boyunca sınırlı miktarda tuzlu su içer ve ölmeyi beklerken insanlığın kurtuluşu üzerine meditasyon yapardı.

rahip ölümün yaklaştığını hissettiğinde, öğrencileri onu üç metre derinliğindeki bir çukurun dibinde çamdan bir kutuya indirirdi. Daha sonra onu diri diri gömerler ve kutunun etrafına kömür doldururlardı. Rahip, zifiri karanlıkta hareket etmeden lotus pozisyonunda meditasyon yapardı . Dış dünyayla tek bağlantısı ince bir bambu hava tüpü ve bir çandı. Dışarıdaki kişilere hala hayatta olduğunu bildirmek için her gün zili çalardı.

Rahibin zili çalmayı bırakmasıyla, tüp çıkarılır ve mezar mühürlenirdi. Sonraki kısım gerçekten üzücü. Ne yazık ki süreci deneyen tüm keşişler başarılı olamazdı. Bir süre sonra mezarlar nihayet açıldığında, bazı cesetlerin çürümüş olduğu görülüyordu. Rahibin zili çalmayı bırakmasıyla, tüp çıkarılır ve mezar mühürlenirdi. Sonraki kısım gerçekten üzücü. Ne yazık ki süreci deneyen tüm keşişler başarılı olamazdı. Bir süre sonra mezarlar nihayet açıldığında, bazı cesetlerin çürümüş olduğu görülüyordu. Burada temel amacın "ölümü aldatarak" ebedi bir meditasyon durumuna girmek olduğu düşünülüyor. Kaynak: Japon hükümeti, 19. yüzyılın sonlarında kendini mumyalama uygulamasını barbarca ve gerici ilan ederek yasakladı. Ama görünüşe göre 20. yüzyıla kadar gizlice devam etti (Bukkai adlı bir rahip1903'te sokushinbutsu'ya teşebbüs ederek öldü).