İşte Sofuoğlu'nun söz konusu yazısı:

İçinde yaşadığımız toplumda şöyle bir çevremize baktığımız zaman, insan ilişkileri bakımından faziletli tutum ve davranışlar erozyonu yaşandığını her birimiz net olarak görebiliyoruz.

Sokakta yürürken, parkta çocukları eğlendirirken, minibüste/otobüste seyahat ederken, herhangi bir  hizmet alırken ya da verirken, pazarda, çarşıda alışveriş yaparken… insani, ahlakî değerlerin yeniden inşa edilmesinin ne kadar gerekli olduğunu geçiriyoruz içimizden.

Çocuklarımızın ve gençlerimizin anne-babalarıyla, öğretmenleri ve arkadaşlarıyla ilişkileri, örfümüze, medeniyetimize ve nihayetinde dinimize uygun olmayan bir çizgiye doğru hızla ilerliyor.

Kin, korku, öfke, nefret, düşmanlık, hırs, kıskançlık, hasetlik, yalan, bencillik ve şiddet dili, başta gençler olmak üzere, içinde yaşadığımız toplumda hızla yaygınlaşıyor..

Toplumun bu gidişine mutlaka ‘dur’ demeli ve ‘iyi insan’ yetiştirme noktasında; ‘değerler eğitimi’ ile ‘karakter eğitimi’ni, eğitim sisteminin temellerine oturtmalıyız. Öğretmenlerin de özel yetiştirilmesini sağlamak zorundayız.

Eğitim sisteminin sorunlarını çözmek için; eğitimin temel felsefesinin, misyon ve hedeflerinin yeni baştan ele alınacağı, eğitim paradigmalarının gözden geçirileceği devrim niteliğinde  köklü bir reforma ihtiyacı var.

Eğitim kurumları ve eğitim çalışanları üzerinden günü kurtarmaya yönelik yüzeysel çözümler yerine; tarihi, kültürel, milli-manevi ve toplumsal değerlere daha duyarlı bir eğitim sistemini kurmak için somut adımların atılmasının zamanı geçmek üzeredir.

Çocuklarımızı ve gençlerimizi, akademik bilgi ve becerilerin yanında, ahlaki ve dini değerlerimiz ekseninde yetiştirmek için eğitim sistemimizde köklü bir değişiklik elzemdir. Günü kurtaran palyatif çözümlerle, mevcut sorunları çözemez, toplumun beklentilerini karşılayamaz ve istikbalimizi ikame edemeyiz.