Murat Bardakçı, sonrasında hazırlayıp sunduğu "Tarihi Arka Odası" programında bir kez daha anlatacağı hadiseden yazısında şöyle bahsetmişti:
"ANKARA Meclisi'nin 1924'ün 3 Mart günü yaptığı gizli celsedeki tartışmalar yedi saatten fazla sürdü ve o gün Meclis salonunda bulunan Ahmet Vehbi Efendi adındaki 23 yaşında bir genç, milletvekillerinden çok daha fazla yoruldu. Zira, Meclis'in zabıt kâtibiydi ve bu yedi saat boyunca hiç durmadan yazmış; ateşli nutukları, birbirinden daha sür'atli şekilde sarf edilen sözleri kağıda geçirmiş, tek bir kelimeyi bile atlamadan tarihe mâletmeye çalışmış ama bitkin düşmüş ve fesinin yarısına kadar ter basmıştı.
Görüşmelerin tamamlanmasından sonra, kürsüye devrin başvekili İsmet Paşa geldi. Zabıt kâtibi Ahmet Vehbi Efendi'nin, başvekilin son cümlesini artık tutamaz hâle gelmiş eliyle 'Yüce Meclis'in alacağı karar, Türk milleti için bir mutluluk vesilesi olacak, kesin bir şekilde ve samimiyetle uygulanacaktır' diye kaydetmesinden sonra oylamaya geçildi ve tasarı o zamanın ifadesiyle 'Kahir ekseriyetle' kabul edildi. (...)
Milletvekilleri 'Hayırlı olsun!' temennileriyle salonu terk etmeye başlarken, 23 yaşındaki zabıt kâtibi saatler boyu tuttuğu notları sıraya koydu, Meclis Reisi'nin bürosuna bıraktıktan sonra çıkıp evinin yolunu tuttu.
Türkiye, tarihinin en önemli hadiselerinden birinin canlı şahidi olan genç zabıt kâtibinin ismini sonraki senelerde çok sık işitti ama 'Ahmet Vehbi Efendi' değil, 'Vehbi Koç' olarak."
Tarihçi İlber Ortaylı da 19 Nisan 2020'de Hürriyet gazetesinde yayımlanan yazısında ."...Nitekim 23 Nisan 1920 Cuma günü Hacıbayram’da kılınan cuma namazından sonra Meclis’e doğru yüründü ve İttihat Terakki Kulübü’nün Millet Meclisi’ne dönüştürülen salonunda Büyük Millet Meclisi açıldı. Sıralar bile etraftaki okullardan getirilmişti. Meclis’in genç zabıt kâtipleri, Ankara’da muallim olan Mahir İz, Hıfzı Veldet Velidedeoğlu ve Vehbi Koç’tur." diyerek tarihin bu dikkat çeken anekdotuna yer vermişti.
