Küfür, bâtıl olan davaları uğruna bir çok askerini, parasını, emeğini feda ederken;
dünyada neler olup bittiğinden habersiz, vatanın, ümmetin geleceğine dair zerre derdimiz olmadan,
hangi makamı nasıl kapsak, kiminle görüntü versek, nereden daha iyi kazansak derdiyle, birbirimizin kuyusunu kazma, entrika peşinde koşmamızın acısıyla kahrolan var mı?!?!...
Rahata alışarak lükse düşkünleşip, dünyaya gelişimizin “asıl gayesi"nden koparak, konformizmin pençesinde ruhlarımızın zavallıca heder oluşunu, nefislerimizin semirerek lâle devri düşkünlüğünde acınası ve ibretlik bir zilletle 'helâk'in eşiğine gelişimizi görmenin acısıyla kahrolan var mı?!?!...
Bahanemiz ne olursa olsun; para kazanmayı, makamları ele geçirmeyi, salih bir kul olmak ve millete, ümmete hizmet etmekten daha önemli görerek, hayatımızın en önemli hedefi olarak görmekten kahrolan var mı?!
Şahsî menfaatlerimizi, ümmetin menfaatinden üstte görmekten,
menfaat icabı bir stk, parti vs ye aidiyet bağı oluşturup, diline (söylemesi bile ağzına yakışmayan) 'dava'yı dolayarak, rant devşirmek amacıyla kraldan fazla kralcı kesilmekten kahtolan var mı?!
Yetimi, mazlumu gözetelim denildiğinde, 'salebe'yi hatırlatan cümleler kurmaktan,
İlk kıblemiz, onurumuz, Mescid-i Aksa'yı Filistinlilerin zannedip, oraya gitmeyi hayaline bile koymamaktan kahrolan var mı?!
İyi bir ev, iyi bir araba, iyi bir elbise, iyi bir ... hayalleriyle hırsının esaretine düşmekten,
kendi menfaat dünyasındaki basit planlarının küçücük bir sapmayla bozulmasından ortalığı ayağa kaldırma azminin zerresini, İttihâd-ı İslâm için göstermemekten kahrolan var mı?!
KORKUYORUM;
Allah'ın, emanetini bu necip milletten almasından korkuyorum!
ÜRPERİYORUM;
Endülüs'ün sonunu görür gibi olmaktan ürperiyorum!
ALLAHIM,
BİZİ UYANDIR,
BASİRETİMİZİ AÇ,
KALBİMİZİ VE AYAĞIMIZI KAYDIRMA,
CEHDİMİZİ VE İHLASIMIZI ARTIR,
BİZİ İSTİKAMET ÜZERE KIL!
İÇİMİZDEKİ BEYİNSİZLER YÜZÜNDEN BİZİ HELAK ETME!...
