Yeni dünya düzeninde hiçbir savaş ideoloji-inanç veya verimli topraklar için değil. Ülkelerin çıkarlarından çok liderlerin ve şirketlerin çıkarları uğruna yapılmaktadır.

Sponsorlu savaş çağında aniden birkaç top mermisi ile kendine cehennemi yaşatan Ermenistan’ın içine düştüğü durum son günlerde bu duruma en iyi örnek gibi görünüyor.

Askerinin iç çamaşırını bile Rusya’dan alan Ermenistan, tüm coğrafyada kendisini birkaç günde yutacağını çocukların bile bildiği Azerbaycan’a neden saldırdı?

Sonuç ortada, peki neden?

Her şeyden önce kim kimdir bilmek gerekir ki önce Türkiye’ye bakalım.

Son 8 yıldır Ortadoğu’da figüran rolünden çıkıp baş aktör pozisyonuna gelmiş olan Türkiye var.

Her ne kadar bu savaşa Türkiye’nin sürüklenmek istendiği iddia edilse de bu pek geçerli bir neden değil.

Çünkü bu savaş Türkiye’nin dahil olması durumunda sadece Türkiye ve Azerbaycan’a fayda sağlar.

Peki başka kim kazanır?

Rusya…

Ermenistan Cumhurbaşkanı Armen Sarkisyan.  Avrupa hayranı ve ABD ile yakın ilişkiler içerisinde olan biri. Rusya tarafından istenmemekte.

Ermenistan Savunma Bakanı ise Rusya tarafından desteklenen Davit Tonayan.

Ermenistan askeri ve güvenlik bağlamında Rusya ile 16 Mart 1995 tarihli anlaşma gereğince Gümrü’de bulunan 102. Rus askeri üssüne yaklaşık 3000 kişiden oluşan birlik, SU-27 savaş uçağı filosu, hava savunma birlikleri ve S-300 roketleri konuşlandı.

Ermenistan Savunma Bakanı Davit Tonayan ise Rusya tarafından destekleniyor. Ve Rusya yanlısı.

Sonuçta ortaya şu çıkıyor.

Kafkaslardaki kontrolünü kaybetmek istemeyen Rusya, Ermenistan Cumhurbaşkanından kurtulmak için savaşa sürükledi.

Rusya şuan Ermenistanın diz çökmesini bekliyor.

Ermenistan’ında başka çaresi yok zaten.

Müthiş bir savaş sanatı icra eden Rusya tek el ateş etmeden sadece izleyerek bir savaş kazanacak.