Sosyal yaşam dönüşümü ve istekleri ile mekansal yapılı çevre dönüşümü ve yer seçim eğilimi her zaman birbirine koşut gitmiyor.
Farklı sosyo-ekonomik yapıdaki insanların sosyal estetik ihtiyaç teorisi; Maslow'un temel ihtiyaçlar kademelenmesi meşhur üçgeni, ters üçgene dönüştürebilecek potansiyeller taşıyor.
Türkiye yerleşimlerinde ve imar mevzuatında, yerinde dönüşüme odaklı, dikey müteahhitlik dönüşümlerin kentlere ve sosyal dönüşüme kattığı pek fazla şey yok.Kentsel dönüşümde bir konut emlak havuzu kurulmalı. Kentsel, kırsal ve yarı kırsal yerleşimlerde, il sınırları içindeki mekansal ve sosyal dönüşüm talebinde bulunan mülk sahipleri bir öncelikle buemlak havuzuna alınmalı ve belediye veya bir dönüşüm şirketi tarafından finansal teşvik ve ödeme sistemleri ile yönlendirme yapılarak, dönüşüme girmek isteyen aileler; takas yolu ile farklı sosyal ve mekansal çevre isteklerine denk düşecek insanların gelecekteki farklı yaşam tercihleri doğrultusunda karşılıklı rotasyonal değişime geçirilebilirler.
Devre tatil mülk sistemine benzer bir sisteme de benzetilebilecek bu fonlandırılarak desteklenecek sistemin; kalıcı konut mülkiyetleri içinde geçerli olabilir. Kırsaldan yarı kırsala ve kente olan yaşamsal dönüşümün tam tersi bir dönüşümü de gelecekte yaşayacağız... Kentler boşalıp şehirler önemini artırırken kent içi alanlarında her zaman karşılıklı bir alıcısı olacaktır.
Sağlıklı dönüşümün ve homojen olmayan renkli sosyal estetik çevreler bu dönüşümsel döngü ile sağlanabilir.Yık-yap sistemi ve TOKİ tipi dönüşüm modelinin sıkıntıları ve dikey
mimarinin kentsel ekonomiye negatif etkileri ve çözümsüzlükleri ile oluşan yapay sosyal-estetik yaşam çevresi sorunları ortadadır.
